Bij het spreken over werk en gezondheid gaat het soms om grote risico’s, maar veel vaker om risico’s met een lage waarschijnlijkheid van optreden. Het is een uitdaging om dat in gesprekken met werkende patiënten duidelijk over te communiceren.
Hoe zorg je ervoor dat je gesprekspartner de statistiek ook echt begrijpt?
In 2008 schreef ik hier al over naar aanleiding van een open access artikel van Dolan en Iadorola in BMC onder de titel Risk Communication Formats for Low Probability Events: an exploratory study of patient preferences
Het artikel onderzoekt of met bepaalde grafische voorstellingen de risico’s beter worden begrepen. De deelnemers aan het onderzoek werden voorgelicht over de invloed van twee screeningsmethoden op het kankerrisico.
In het gepresenteerde scenario was het basisrisico op kanker 53 op de 1000 individuen (5,3%). Bij screening via optie A kon dit dalen naar 38 op 1000 (3,8%) en bij screening via optie B naar 29 op 1000 (2,9%).
De onderzoeksgroep van 29 deelnemers (gemiddelde leeftijd 56,4; 76% mannen) kreeg deze informatie op zes verschillende manieren te zien. Hen werd gevraagd om deze informatie te ordenen van meest naar minst informatief, waarbij steeds twee grafische weergaven tegelijk werden aangeboden.
De deelnemers kozen als favoriete weergave een weergave in staafdiagrammen (augmented bar chart) in combinatie met een flow-chart, maar het verschil met ander vormen van presentatie was niet echt groot. De onderzoekers concluderen dat een combinatie van verschillende grafische weergaven beter werkt dan een enkele grafiek.
Voorbeelden van de hier gebruikte weergaven zijn:
Dit bericht werd eerder in het Engels gepubliceerd en is nu bewerkt.