- Indium long: van geval naar nieuwe ziekte
- Indium long nader bekeken
- Twee gevallen van indium long
Wereldwijd is de productie van indiumtinoxide (ITO) de afgelopen tientallen jaren toegenomen met de groei in de productie van LCD (Liquid Crystal Display) schermen. Veel van deze productiebedrijven staan in China, Japan, Korea en Taiwan. Sinds een jaar of vijftien is bekend dat het inademen van indium deeltjes kan leiden tot ernstige schade aan de longen. Door maatregelen is de blootstelling op veel werkplekken sterk gedaald en dat is ook aantoonbaar met indium in bloed bepalingen. Niettemin worden nog met enige regelmaat gevallen beschreven van de ‘indium long’, zoals recent bijvoorbeeld in Taiwan door Tsao et al (2020).
Patiënten
De eerste patiënt is een man van 37. Hij maakt de machines waarmee ITO-film wordt geproduceerd schoon met behulp van zandstralen met aluminium-oxide. Hij krijgt in 2017 toenemende klachten van kortademigheid. Na uitvoerig onderzoek krijgt hij op basis van de slechte longfunctie, typerende radiologische afwijkingen en een verhoogde concentratie indium in het bloed (serum-indium; s-In) de diagnose indiumlong. Bij deze patiënt was de s-In in 2018 149 μg/L (normaal waarde <3,5 μg/L). Nadat de man is overgeplaatst naar een afdeling zonder blootstelling verbetert de longfunctie in de loop van 1-1,5 jaar. Na een jaar begint ook het serum-indium te dalen. Niettemin houdt hij wel klachten.
De tweede patiënt is een man van 39 die van 2002-2018 in hetzelfde bedrijf in dezelfde functie werkte als de eerste patiënt. Pas na zijn ontslag krijgt hij klachten van kortademigheid. Via longfunctieonderzoek en HRCT is ook bij hem een beeld passend bij een indium long vastgesteld. Zijn serum-indium is 73,8 μg/L. Na een jaar zonder blootstelling zijn de longfunctiewaarden verbeterd en is zijn serum-indium langzaam gaan dalen. Metingen op de werkplek laten zien dat ondanks het gebruik van persoonlijke beschermingsmiddelen en de aanwezigheid van afzuiging het stofprobleem niet voldoende was beheerst.
Hypothese pathogenese
Over de pathogenese van indiumlong is nog veel onbekend. Tsao et al. hebben als hypothese dat indiumverbindingen het functioneren van macrofagen in de longen verstoren. Hierdoor hoopt zich in de alveoli materiaal op dat bestaat uit vet-eiwitverbindingen. Ook ontstaan cholesterol-ester-kristallen. Het lichaam reageert op dit zich ophopende materiaal met een ‘vreemd lichaam’ reactie waardoor cholesterol-granulomen ontstaan. Dat zorgt ook voor de ontwikkeling van longfibrose en emfyseem. Een andere in de literatuur beschreven hypothese is dat sprake is van een auto-immuun mechanisme. Hiervoor is in bepaalde gevallen enig bewijs gevonden, maar er is ook onderzoek dat hier niet mee in overeenstemming is.
Het is mij niet bekend of in Nederland indium tin oxide wordt verwerkt op een zodanige manier dat sprake is van inhaleerbaar stof. Wel is duidelijk dat het inademen van metaalhoudend stof vaker een bedreiging vormt voor de longen en dus zoveel mogelijk moet worden voorkomen.
Bron
Tsao, Y. C., Fan, H. Y., & Luo, J. C. J. (2020). Case reports of indium lung disease in Taiwan. Journal of the Formosan Medical Association.
Lees ook