Wat is een beroepsziekte? Die vraag wordt met enige regelmaat gesteld, maar het antwoord is niet zo eenduidig. Want er zijn verschillende definities voor beroepsziekten.

 

Vaak wordt het opgevat als een ziekte die door het werk wordt veroorzaakt. Maar in feite is dat een breder begrip. Beroepsziekten is in feite een juridische term die veronderstelt dat de relatie tussen de werkfactoren en de ziekte volgens de ter plekke geldende regels is vastgesteld. En die regels kunnen per land behoorlijk verschillen.

De keuze om een bepaalde definitie te hanteren is dan ook sterk afhankelijk van de context waarin en het doel waarvoor deze gebruikt wordt: voor wetgeving, in de rechtspraak, voor preventie of in de wetenschap.

In Nederland hebben we wel te maken met beroepsziekten in de wetgeving en jurisprudentie, maar niet in met een compensatiesysteem voor beroepsziekten. Een algemene wettelijke definitie van beroepsziekte is er niet, maar vaak wordt de definitie gebruikt die ook het Nederlands Centrum voor Beroepsziekten (NCvB) hanteert:

Een beroepsziekte is een ziekte of aandoening als gevolg van een belasting die in overwegende mate in arbeid of arbeidsomstandigheden heeft plaatsgevonden.

Uit het oogpunt van preventie is de definitie van het Rijksinstituut voor Volksgezondheid en Milieu (RIVM) relevant:

Gezondheidsschade die er niet zou zijn geweest als de werkzaamheden niet zouden zijn uitgevoerd.

Deze definitie helpt bij het krijgen van goed inzicht in de mate waarin werk of arbeidsomstandigheden veroorzaker zijn van ziekten of klachten. Hij geeft ook richting aan het bedenken van effectieve maatregelen.

Lees meer over

het melden van een beroepsziekte